Ik zou er een recensie over kunnen schrijven, maar dat doe ik niet. Er zijn namelijk al zó veel lovende woorden aan gewijd, zó veel veel ware en rake woorden, dat het tijdverspilling zou zijn deze opnieuw te kiezen. Toch wil ik je deze filmtip niet onthouden. La Tourneuse de Pages: de beste film die ik in maanden heb gezien. Een rond verhaal en krachtige, maar subtiele personages tegen een prachtig fotografisch decor. Wat wil een mens nog meer?
Mélanie, een tienjarige slagersdochter, heeft een passie voor de piano. Tijdens haar conservatorium-toelatingsproef verliest ze de concentratie door een onoplettendheid van de juryvoorzitster, een bekende pianospeelster (Cathérine Frot). Verbitterd en ontgoocheld beslist ze om het pianospelen voorgoed op te geven.
Een tiental jaar later is Mélanie (Déborah François) een jonge twintiger die als stagiair aan de slag gaat bij een succesvol advocatenbureau. De grote baas, Fouchécourt, is niet toevallig de man van de toenmalige juryvoorzitster, Ariane, die haar droom aan diggelen sloeg. Ze laat zich opmerken en mag aan de slag ten huize Fouchécourt, als oppas van het zoontje. Mélanie is lief, aardig, attent, loopt constant rond met een creepy mysterieuze glimlach en wint al snel het vertrouwen van Ariane, die geen flauw benul heeft dat ze het meisje al eerder heeft ontmoet. Ariane voelt zich zelfs zo goed in de buurt van Mélanie dat ze wordt aangesteld als de persoon die de partituren omdraait. Een belangrijke taak die veel kan betekenen voor de prestatie van de gevierde pianiste. En dan begint Mélanie haar eigen spel te spelen… (bron: http://www.digg.be/movie.php?id=1134)
Meer lezen over La Tourneuse de Pages? Klik dan hier. 