Sommige boeken komen op het juiste moment. Net nadat ik me heb ingeschreven voor een cursus over leven en vergankelijkheid, kwam ‘Als de winter voorbij is’. Het gaf mij handvatten om naar het leven te kijken.
In dit, naar het schijnt, autobiografische verhaal, blikt de verteller, Thomas, terug op belangrijke mensen en gebeurtenissen uit zijn verleden. De toon is weemoedig en beschouwend, alsof Thomas zijn leven evalueert en er op een bepaalde manier afscheid van aan het nemen is. Zware thema’s gaat hij daarbij niet uit de weg: thema’s als dood, schuld en de onbereikbare liefde.
Wat het boek toch licht houdt, is het optimisme dat eruit spreekt. Dat begint al bij de titel: ‘Als de winter voorbij is’ wordt het lente, een seizoen dat in het boek meerdere malen wordt aangehaald als een belofte, een nieuw leven. Het is het soort weemoedig optimisme dat me doet denken aan het werk van Remco Campert.
Ook de filosofische gedachtegangen in het boek durf ik voorzichtig optimistisch te noemen. ‘Het gaat niet om werkelijkheid, maar om waarheid’ is een terugkerend motto, waarmee wordt gedoeld op het verschil tussen het beleven van dingen en de betekenis die je daaraan geeft. Verbogt laat zien dat een kleine aanraking of toevallige ontmoeting van grote invloed kan zijn: iemand ‘bij je horen’ of ‘in je zitten’, ookal weet je dat je die persoon nooit meer zult zien. Ook wordt duidelijk dat je levensverhaal niet is, maar dat je het zelf creëert: het is maar net hoe je ernaar kijkt. Ik vind dat een geruststellende gedachte.
‘Als de winter voorbij is’ zal nog wel een tijdje in mij nasudderen, maar eerst is het tijd voor een volgend boek van de shortlist: ‘Jij zegt het’ van Connie Palmen. Het ligt hier op mijn bureau, verwachtingsvol.
Altijd leuk, van die boekentips. Ik heb zonet ‘Als de winter voorbij is’ gereserveerd in de bieb! Groeten.
De cursus bij Hum Verbond is vreselijk interessant/relevant, lees ik. Ik wilde bij hen eerder dit jaar cursus volgen over Levenskunst maar het werd niet duidelijk of de zaal toegankelijk was door trappetje. Toen liet ik het zitten (was/ben beetje in labiele periode dus geen doorzetter). Maar als jij daar nu wel naar binnen lijkt te kunnen, aangezien je je hebt opgegeven, opent dat perspectieven:) Ik heb voor de zekerheid de mailconversatie met receptie vandaag weer opgepikt over een mogelijk plankje bij een zaal. Ik wil je nu niet gaan (achter)volgen naar deze wel heel persoonlijke cursus. Liever misschien met onbekenden? Als je het wel interessant vind of in ieder geval geen last, dan wil ik wel graag kijken of ik evt ook (nog) mee kan doen.
Groeten, Barbara?
In vervolg op mijn vorige reactie: ik kreeg net antwoord van Hum Verb dat er inderdaad een plank is, maar dat wist jij neem ik aan dus al;) Ik ga een andere keer een cursus volgen, ik wens je veel inspiratie en mooie inzichten!
Ik begreep vandaag via receptie Hum Verb dat er daadwerkelijk een plank is. Fijn, dan ga ik in toekomst daar toch een cursus volgen (nu dus nog niet). Veel goede/mooie inzichten gewenst!