Zaterdag zaten we bijna een hele week in ons vakantiehuisje in Portugal – hoog tijd dus om weer eens te verkassen. Wat zou onze volgende bestemming worden? Er waren twee mogelijkheden: afdalen naar het zuiden van Portugal, of doorreizen naar Spanje. De keuze was snel gemaakt: je kunt niet zeggen dat je op het Iberisch schiereiland bent geweest als je niet tenminste een paar dagen in het land van de appeltjes van oranje hebt vertoefd. Salamanca zou het worden.
Met mijn ouders was ik er al eens geweest, in 1996, toen ik net een jaar Spaans studeerde. Ik voerde het woord en mijn ouders waren een en al trots op hun dochter, die als sleutel fungeerde tussen de heetgebakerde Spanjaarden en hen. Ik zat er middenin, als student Tolk-Vertaler. Nadat ik Spaans op school had afgerond, twee jaar later, heb ik nooit meer een woord Spaans gesproken. En hoewel het schijnt dat je (als je een taal niet gebruikt) binnen een jaar zestig procent van je talenkennis verliest, maar dat je de overige veertig procent nooit meer kwijtraakt, maakte ik mij wel enige zorgen over mijn latente kennis van het Spaans.
Voor informatie over een overnachtingsmogelijkheid, besloten we eerst naar een Officina de Turismo te gaan. Op het Playa Mayor, dat ik mij vooral nog herinnerde van de foto’s (9×13, met witte rand), vonden we er een. Ik vroeg naar een tweepersoons, rolstoeltoegankelijke kamer, kreeg twee opties, vroeg naar een goedkopere mogelijkheid en kreeg een lijstje van drie andere hotels. De woorden rolden zo mijn mond uit; binnen vijf minuten had ik, geheel in het Spaans, een kamer in een hotel net buiten de stad geregeld.
“Ik ben onder de indruk.” Meer hoefde Melle niet te zeggen; aangemoedigd door dit succes vroeg ik ook gelijk naar een vegetarisch restaurant, gratis wifi-zones en het Jazz en la calle-festival, dat werd aangekondigd op het aanplakbiljet aan de muur. Toen ik geen vragen meer had, kregen we nog een rolstoeltoegankelijke wandelroute door het historische stadsdeel van Salamanca. De stad noemt zichzelf toegankelijk voor iedereen, ook voor personas con una mobilidad reducida. Een veelbelovende start in deze prachtstad!