Op een winterachtige herfstavond als deze ben ik het liefst creatief bezig. Sinds Jonnes verjaardagskroon, die al een paar weken lag te wachten voordat Jonne hem vandaag eindelijk legaal mocht dragen, heb ik de smaak te pakken: uit mijn handen vloeiden een ster van vloeipapier, een hulstpophanger en een mini-leeuw van vilt.
Als kind was ik – naar het voorbeeld van mijn moeder – altijd in de weer met scharen, verf, papier en stof. Hoewel ik dit in mijn studententijd nog even heb volgehouden door seizoenstafels te maken, had ik het de laatste jaren een beetje laten versloffen. Ik las liever een boek, schreef een blog of ging naar het theater. Huiselijkheid vond ik totaal onbelangrijk; buiten leek alles interessanter en spannender.
Totdat ik zelf moeder werd. Het begon allemaal met een borduurwerk – dat overigens nog altijd geduldig in de kast ligt te wachten om te worden afgemaakt. Toen naaide ik een eend, een vis en een uil met het doel een wagenspanner te maken. Maar de echte doorbraak was Jonnes verjaardagskroon.
Melle en ik zaten samen aan de keukentafel om hem in elkaar te zetten. We dronken een pot thee leeg en fantaseerden over hoe Jonne zich zou ontwikkelen. Wat voor kleren ze graag zou dragen, welke instrumenten ze zou gaan bespelen. Of ze ook van knutselen zou houden. Ik zag ons voor me, als gezin, zoals ik vroeger zelf met mijn ouders aan de keukentafel zat te boetseren of te schilderen.
Wat is er nu interessanter of spannender dan dat?
Hoi Hann,
ik vermoed dat je deze blog dan geniaal fijn gaat vinden: http://eloleo.blogspot.com/
Veel plezier ermee ;-)
Hoi Hann,
Ja, creatief zijn is heerlijk. Ik ga elke week naar een ateljeeke toe. 2 Uur lekker bezig zijn met klei, verf, garen, steen… Net waar ik zin in heb.
Groetjes Chantal